Osteopatia

Osteopatia traktuje organizm jako całość, wszystkie układy są ze sobą ściśle powiązane i nawzajem zależne.

Jest systemem medycyny manualnej stworzonej przez Adrew T. Stilla lekarza medycyny praktykującego w Stanach Zjednoczonych w XIX w.

Główne założenia osteopatii:

  • Ciało jest jednością, w terapii dąży się do przywrócenia równowagi w całym organizmie.
  • Struktura ciała i jego funkcja są od siebie wzajemnie uzależnione.
  • Nadrzędna rola arterii, w terapii przykłada się dużą rolę do eliminacji zastojów w obrębie całego organizmu aby przywrócić właściwe krążenie, a tym samym zdrowie
  • Ciało ludzkie posiada zdolność samoleczenia. Rolą osteopaty jest zniesienie ograniczeń w obrębie organizmu ludzkiego i umożliwienia mu podjęcia procesu samoleczenia.

Osteopatia pozwala zatem szeroko spojrzeć na pacjenta i szukać przyczyny choroby, a nie tylko likwidować jej objawy

W procesie leczenia Osteopata wykorzystuje wyspecjalizowane techniki manualne w celu normalizacji ruchomości tkanek.

To, co wyróżnia Osteopatię, to filozofia zakładająca działanie wszystkich narządów ciała jako samoregulujący się mechanizm stale dążący do wewnętrznej równowagi.